οτιαφόροι

ὀτιαφόροι, οί (Α)

(κατά το λεξ. ΑΒ) «οἱ τὰς ὀτίδας φέροντες ἐργάται

ὀτὶς δὲ εἶδος ὄρνιθος».

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὀτίς «είδος όρνιθας» + -φόρος*].